O szkole i okolicy

Nauczanie w Niwce ma długą tradycję, sięgającą okresu zaborów. W 1915 roku główny inżynier górniczy, pan Stanisław Stratilato utworzył prywatną szkołę realną. Z chwilą odzyskania przez Polskę niepodległości szkoła ta, imienia Stratilato, została przejęta przez szkolne władze polskie i zmieniona w siedmioklasową, publiczną szkołę powszechną. Początkowo szkoła funkcjonowała w salach wynajmowanych w „Lutni” i „Jutrzence”.

Uchwałą Rady Gminnej z dnia 19 grudnia 1924 roku podjęto decyzję o budowie budynku szkoły. Kierownikiem budowy został inżynier architekt Stefan Wąs. 7 listopada 1926 roku miała miejsce uroczystość, w czasie której proboszcz Franciszek Gola poświęcił kamień węgielny a szkole nadano imię Stefana Żeromskiego, pragnąc oddać hołd „Obywatelowi- co patrzał daleko i głęboko czuł, Człowiekowi- co niedolę sercem uczył pojmować, Pisarzowi- co mowę ojczystą przekuwał na złoto i spiż.”

Budowa została ukończona 30 grudnia 1928 roku. Szkoła, która otrzymała nazwę „Publiczna 7- klasowa Szkoła Powszechna w Niwce”, mieściła się przy ulicy 1 Maja 62 i należała do powiatu będzińskiego. Inspektorem szkolnym powiatu będzińskiego był wtedy pan Józef Boxa oraz pan Marian Winiarski a gospodarzem gminy Niwka- Rada Gminna z przewodniczącym Karolem Migdałem na czele. Kierownikami i dyrektorami szkoły byli:

• Stanisław Stratilato (od 1915 roku)
• Aleksander Zajgler ( do 1918 roku)
• Antoni Wincentowicz
• Antoni Imiela
• Władysław Chmielewski (do 31 stycznia 1931 roku)
• Leon Gajewski (od 1 lutego 1931 roku do 31 sierpnia 1939 roku)
• Wiktor Majnusz (od 1939 do 1945 roku)
• Bolesław Dajczer (od 4 lutego 1945 do kwietnia 1945)
• Jan Górak (od 1945 do1946)
• Bolesław Dajczer (od 1946 do 1952)
• Maria Papińska (od 1952 do 1953)
• Antoni Roykiewicz (od 1953 do 1955)
• Bolesław Dajczer (od 1955 do 1957)
• Maria Papińska (w roku 1957)
• Jan Wojtyński (od 1957 do 1965)
• Stefan Kidawa (od 1965 do 1974)
• Maria Nawrocka (od 1975 do 1980)